«Ο
θεσμός του σχολικού συμβούλου στο
σχολείο του αύριο»
Του
Γιώργου Τρούλη*
Κάθε σύγχρονη
κοινωνία οφείλει να συγκροτεί τους
θεσμούς αυτούς που απαιτούνται για να
υλοποιήσει τα οράματά της. Το μέλλον
και η πορεία όμως, της εκάστοτε κοινωνίας
(μέσω των τυπικών και άτυπων δομών της
που αλληλεπιδρούν) εξελίσσεται και
μεταλλάσσεται. Πολλές φορές, σε αυτή
την αέναη διαδικασία, καταργεί ή/και
δημιουργεί νέους θεσμούς ή ακόμα πιο
συχνά τροποποιεί, εκσυγχρονίζει τους
υπάρχοντες για να μπορούν να προσαρμοστούν
στα νέα κοινωνικοπολιτικά δεδομένα.
Σε μια τέτοια
καμπή της ιστορίας της ελληνικής
κοινωνίας βρίσκεται, εκτός των άλλων,
και το ίδιο το δημόσιο σχολείο. Σε αυτή
τη βάση όλοι οι θεσμοί που ενυπάρχουν
στο σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα (όπως
φυσικά και το ίδιο το εκπαιδευτικό
σύστημα) πρέπει να επανεξεταστούν, να
αναθεωρηθούν και να ειδωθούν με μια
προωθητική ματιά προς το αύριο, για ένα
διαφορετικό κοινωνικοπολιτικό τοπίο,
για μια ουμανιστική (ανθρωποκεντρική),
πραγματικά δημοκρατική κοινωνία. Δεν
πρέπει να μας φοβίζουν οι βελτιωτικές
αλλαγές, η εκπαίδευση αποτελεί την
επιτομή της αλλαγής πρώτα από όλους
στους ίδιους μας τους μαθητές. Το σχολείο
από μέσο ”αναπαραγωγής” (όπως κάποιοι
το βλέπουν) οφείλει στην κυρίαρχη λογική
να μετατραπεί σε μέσο “αλλαγής”.